Zo een-twee-drie werd vrijheid ingetrokken,
de mens tot ingetogenheid verplicht,
wanhopig bidt hij God om hulp en licht,
van déze vijand grenzeloos geschrokken.

Paniek gezaaid door 'n virus onverschrokken,
besmettingsvrees is groot, elkeen gericht
op hen, getroffen door een doodsbericht,
want ongewild is hij erbij betrokken.

Onmachtig met het menselijk genie,
reikt hij naar God, wat hij niet deed sinds tijden,
keert hij zich in, ineens, zo een...twee...drie...

Verbondenheid voelt men als velen lijden
in wereldrampen als een pandemie,
bij al het droeve, laat dat ons verblijden.


In deze koortsige tijd, niet 'zo een-twee-drie' voorbij, wens ik iedereen Gods zegen toe.












U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment