God slaat mij nooit.
Hij streelt met woorden,
die lief’lijk zijn
als de akkoorden
van tederheid,
die mij verwarmen.
Hij geeft mij troost
en Zijn erbarmen.
God is geen kracht
van angst en donder.
Hij is een Vriend
en één groot wonder.
Al vluchtte ik
in mijn spelonken,
Zijn stem: Kom thuis!
heeft weer geklonken.
Het is maar goed
dat ik mag weten,
dat Hij Zijn kind
nooit zal vergeten.
Al ga ik door
de diepste dalen,
Hij zal mij weer
naar boven halen.
Zo zie ik God
naar mijn vermogen
en dan nog slechts
wat is voor ogen,
maar als ik leef
na ’t aardse sterven,
zal ik bij Hem
Zijn hemel erven!
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.