Zwijg maar, kind, al gaan de stormen
ziedend, huilend langs je heen,
ook al sta je in het onweer
angstig moederziel alleen.
Zelfs als al je takken buigen,
blijf dan toch maar overend
en vertrouw op God, de Schepper,
die je nieuwe groeikracht zendt.
Zwijg maar, kind, je twijgen rijpen,
groenend melden zij zich aan
en ze zullen zich gaan sterken
om de stormen te weerstaan.
Drijf je wortels vaster, dieper
als pilaren in de grond.
Drink het water uit de hemel,
waar vandaan je laaf’nis vond.
Zwijg maar, kind, je zult verwinnen.
’k Heb het al zo vaak beleefd,
waar geweld dat wil vernielen
plotseling zich overgeeft.
Dan zul jij tot een genieting
in de vroege lente staan
en je knoppen geurend, kleurend
als herboren opengaan!
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.