Van tijd tot tijd zijn er mensen
- tot dominees aan toe -
die zich volkomen laten leiden
door ontkenning van Christus' bloed.

Ze komen soms zelfs zo ver,
dat zij twijfel zaaien alom.
Ze keren niet alleen de Morgenster,
maar heel de geloofszekerheid om.

Zij preken dat het christendom
geen zekerheden kent
en dat al wie nog naar de kerk komt
in zijn gehoor moet worden verwend.

Maar komt dat overeen met hoe God het wil?
Is die twijfel dan gezond?
Persoonlijk maakt dit mij angstig stil,
ik zak er haast van door de grond.

Ik weet: het is ieders goed recht
te geloven wat hij wil.
Maar ik gun geen medemens iets slechts,
daarom roep ik: wees eens stil!

Het mooie van het christelijk geloof
is in mijn ogen juist,
dat God in het algemeen belooft,
dat Hij ons leven onbetwijfeld doorkruist.

-----------------

In het achterhoofd bij dit gedicht zitten het boek 'Het algemeen betwijfeld christelijk geloof' van H. Kuitert
en de discussies die enige tijd geleden in Zeeland plaatsvonden.
Ik besef hierbij, dat mijn persoonlijke visie niet 'ieders visie' kan zijn,
maar het heeft mij destijds wel serieus persoonlijk geraakt.