Ik verwacht van u allang een wederwoord
en roep en smeek u bij dag en bij nacht
Gij, die was mijn enig toevluchtsoord
waarvan ik de verlossing had verwacht.
 
Mij overvalt een gevoel van verlatenheid
als ik bij God  geen gehoor of redding vind
verzeil ik in een soort zwakke weerloosheid
die mij tot ongeloof en weemoed dwingt
 
wordt mijn geloof zo op de  proef gesteld ?
Gij weet toch hoe ik iedere dag  tot u bid -
weldra lig ik helemaal door wanhoop geveld
als gij mijn leven niet in uw handen schikt 

of moet ook ik eerst die verlaten weg opgaan
die u voor onze verlossing hebt moeten lijden
zal u dan ooit met open armen voor mij staan
zodat ik mij in uw aller goedheid kan verblijden.
 
 
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment