Wij keken naar de hoge bergen
en de ondergaande zon
de laatste zonnestralen
die schenen op ' t balkon.
De eeuwig witte bergen
geven een zee van rust
het geruis van watervallen
als golven op de kust.
Slingerend als een slang
gaat de weg naar boven
langs steile rotsen
en langs diepe kloven.
Hoe lieflijk zijn de dalen
waar duizend bloemen in de zon
vriendelijk naar de hemel wuiven
alsof de aarde hier opnieuw begon.
Op de hoge almen
waar de grassen en de bloemen bloeien
de koeien vredig grazen
waar edelweiss en alpenrozen bloeien.
Waar de bloemen fluisteren
en de gemzen leven
daar heerst vrede en stilte
daar is de natuur met rust omgeven.
De hoge bergen
- Details
- Geschreven door: Veen, Jan van der
- Categorie: Vakantie
- Hits: 5308
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.