Wij waren eens samen op vakantie,
zaten met ons tweeën in de trein,
zagen onderweg veel kerktorens,
dachten... wat voor kleur zou dat zijn...?

We konden het niet gauw bedenken,
maar God liet Zijn eigen plan zien.
Mijn vrouw - die nog weinig las in de Bijbel -
zei spontaan "Ezechiël vers 16".

Ik dacht toen: "wat moeten we daarmee?"
en opende toch maar Gods Woord.
Simpel beginnend bij hoofdstuk één,
maar dit was toch haast ongehoord!

God wees ons gewoon op het antwoord,
zelfs dat gaf Hij in Zijn Woord aan.
Daarom kunnen wij vanaf toen zeggen:
God bekommert Zich om ons bestaan.

Als God zo dichtbij ons wil wezen,
mèt ons op vakantie wil gaan,
hoe zouden wij dan anders willen?
Vraag Hem dus voor jou in te staan!


(Ez. 1: 16 ; De gedaante der raderen en derzelver maaksel was als de verf van een turkoois; en die vier hadden enerlei gelijkenis; daartoe was hun gedaante, en hun maaksel, alsof het ware een rad in het midden van een rad.)