Het gekukel van de hanen
het getokkel van een kip
het gefluister van twee kindjes
op een oude houten wip.
Het gebalk van bruine ezels
luid gezang vanuit een tent
de pyjama-praise begint nu
daarmee worden wij verwend.
Kinderstemmen klinken vrolijk
elke campinggast ontwaakt
door het zingen van de kleinsten
worden harten diep geraakt.
Op vakantie tussen dieren
en ik zeg je het went nooit
ik dat kille stadse vrouwtje
dat daar plotseling ontdooit.
Meegenomen op een dropping
vossenjacht hoort er ook bij
samen zingen bij het kampvuur
en mijn meisje o zo blij.
Zij wil zingen voor de mensen
en ze heeft een eigen wil
ook al blijf ik haar bepraten
zij krijgt alle mensen stil.
Zingt daar voor haar grote Koning
“Heel gewoon zoals ik ben”
kippenvel komt op mijn armen
in die bonte campingtent.
Even weg van alle dingen
dichtbij God en de natuur
vuurtje stoken op de camping
spelen met het Hemels vuur .
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.