't Is weer de dag - een dag van pijn.
De dag dat jij eens bent geboren.
De dag dat je niet meer mag zijn,
een dag voor mij zo stil, verloren.

Een tijdlang ben je met me meegegaan
en vierden we elk jaar zo blij jouw dag.
Dankbaar brak dan de feestdag aan.
Ik hoor nog steeds je gulle lach.

Nu is 't een dag van de herinneringen
aan alles wat je voor me bent geweest.
't Is toch een dag van zegeningen
en daarom ook een beetje feest.