Wat is daarboven, mama ?
Vroeg hij, nauwelijks vier jaar
Waar ben ik als ik dood ga ?
Ze zag ernst in dat ogenpaar

Daarboven woont de lieve Heer
Daar ben je als je gaat slapen
Waarom vraag je dat elke keer
Toe, wees lief en ga nu slapen

Hij werd bang wakker die nacht
Wilde niet op dat 'zwarte laken'
Ze hield toen bij hem de wacht
En liet de Heer over hem waken

De lieve Heer wacht al op mij
Verschrikt keek ze hem aan
'k Ben nog bij je, mama, zei hij
O Heer, doe mij dat niet aan !

Net na zijn laatste verjaardag
Geruisloos en geheel onvoorzien
Kwam wreed die troosteloze dag
Die ze onder ogen moest zien

Onmetelijk was haar verdriet
O, wat heeft ze intens geleden
Zo zonder haar kleine deugniet
Terughalen wilde ze het verleden

Ze mocht zich niet teveel hechten
Dit gaf de Heer haar te leren
Zijn beslissing niet aanvechten
Niets zou haar moeten deren

Als een kaars is ieders leven.....
Hij blaast het uit wanneer Hij het wil
En al is een leven maar voor even
Eerbiedig buigen we ons voor Zijn wil


( Bobby ,  geboren op 25/12 )