Dochter

Je kwam in ons leven,
als ons eerste kind.
Ons meisje, onze dochter.
Een keten werd aaneen gesmeed!
Het was een vreugde,
om je te zien opgroeien,
samen met je zus en broer.
Zoals in ieders leven,
was er voor en tegenspoed.
Maar we deelden samen,
en dat was goed !
En nu is de keten
zo ruw verbroken!
Wij die achterblijven delen
jou verlies.
Door het spreken over jou,
dwars door dit leed,
wordt de keten weer aaneen gesmeed!

We missen je !