nu het pas geboren is,
'k had al zo veel liefde voor haar,
scherp voel ik nu het gemis!
Met die liefde bleef ik zitten,
vol was heel mijn lijf hier van,
God, wat moeilijk is dit missen,
had U haar soms nodig dan?
Als een engel is ze bij U,
helpt ze mij nu op mijn weg?
Moet ik als maar blijven gissen,
naar het hoe en het waarom?
Of moet ik maar verder leven,
met dit missen?
Die liefde ging ik delen met een ander,
steeds kwam er wel iemand op mijn pad,
die naar liefde leek te hunkeren,
gaf het weg, al de liefde die ik nog had!
Uw troost heb ik steeds mogen ervaren,
telkens was U er toch weer,
daarom kan ik U toch danken,
ondanks alles, mijn Lieve Heer.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.