De hemelse duif

Als Johannes Hem ziet lopen
Weet hij in zijn hart bewust
Dat hij Hem alras moet dopen
Dat deze taak op hem rust

Hij, de Meester immens groot
Die een ieder genezen kan
Wil door hem worden gedoopt
Door deze eenvoudige man

Hij, Johannes, een profeet
Die in het onzichtbare ziet
En die van vele zaken weet
Want dat ziet een ander niet

Daar zweeft voor zijn gezicht
Boven het hoofd van zijn Heer
Een stralende duif van Licht
De Heilige Geest daalt neer

Getuige deze inwijdingsdoop
Weet hij, gekomen is de tijd
Voor Hem, de brenger van hoop
Voor Zijn weg aan God gewijd

Hij, die thans draagt het aureool
Van de Heilige Christusgeest
Heeft de duif als hemels symbool
Van Zijn vredige Liefdegeest