Jij kijkt zoals dat vogeltje
wat angstig om jou heen
vanuit het nest het lijkt zo hoog
je voelt je zo alleen
nu jij je vleugels uit moet slaan
de wijde wereld in
wie draagt jou nu, wie neemt jou mee
en voert jou als een kind?

Jij staat zoals dat vogeltje
voorzichtig op de rand
de sprong is groot, het lijkt zo diep
wie neemt jou bij de hand
nu jij de moed gekregen hebt
jouw armen hebt gespreid
wie zorgt voor jou, wie houdt jou vast
wie is het die jou leidt?

Jij bent zoals dat vogeltje
nog jong en onvolgroeid
je hunkert naar geborgenheid
de werelddruk vermoeit
rust jij maar bij de Vader uit
Hij roept jou: Kom tot Mij
Hij wil voor jou een schuilplaats zijn
en zegt: Kom dichterbij.

Je wordt zoals dat vogeltje
dat zweeft door weer en wind
dat nu het nest ontvlogen is
dat eerst nog als een kind
wat wankel door het leven ging
maar weet er komt een dag
dan voel jij ook die zekerheid
en gaat op volle kracht...  
zelfs dapper door de nacht!