Gefaald

Dag en nacht hoor ik de nagalm
klaagt jouw noodkreet mij nog aan
want jij greep de laatste strohalm
toch ging ik bij jou vandaan
moest de vriendschap plots verbreken
want jouw woede brak mijn hart
heb verdrietig omgekeken
jij bleef achter, bang, verward.

Desperaat richt ik mijn ogen
op naar God, ik heb gefaald
en ik voel hoe onvermogen
in mijn ziel is neergedaald
vriendschap had het moeten winnen
van psychoses en van angst
maar jij was vaak buiten zinnen
toch was jij misschien het bangst.

Jij was bang om te verliezen
en ook bang voor dat wat komt
toch dwong ik jou om te kiezen
opdat woede eens verstomt
maar jij hebt de grip verloren
't is alsof de boze dwingt
ik vraag God als nooit tevoren
of Hij jou -juist nu- omringt.

Jij verdient oprechte vriendschap
jij verdient een echte Vriend
die jou helpt bij elke voetstap
die jou geeft wat jij verdient
die jouw woede weet te temmen
die jou rust geeft in jouw hoofd
jou beschermt voor vele stemmen
die volvoert wat Hij belooft.