voorbij het kleine denkraam
wenkt een verte om en om
nauwelijks waarneembaar
danst de eeuwigheid
op een lome horizon
iemand roept mijn nieuwe naam
ik zie de witte bruidegom
zijn tafel staat klaar
hij neemt zijn tijd
straalt als de zon
ik ben terug bij de bron
zonnematerie
- Details
- Geschreven door: klumper, inge
- Categorie: Zomer
- Hits: 3709
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.