Toen liefde tot ontplooiing kwam
en ik voor 't eerst van jou vernam
ontsprong er vreugde in mijn hart
zo mooi, zo puur, ik was verward
hoe kon toch zoiets moois ontstaan
zo dichtbij mij, het greep mij aan.

Toen liefde in mij vruchtbaar werd
werd dat gevoel nog meer versterkt
verwondering ontsprong in mij
een schepseltje, een hij of zij
daar zat ik, eens zo welbespraakt
heb zacht, verbaasd, een zucht geslaakt.

Jij wonderkind, begon heel klein
je groeide goed, het voelde fijn
zo dichtbij mij, wat vloog de tijd
mijn buik gaf jou geborgenheid
maar op een dag was je voltooid
je zag de trotste ouders ooit.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment