Zwijgen! Of niet?

Spreken kan goed zijn,
maar niet vanzelfsprekend!
Zwijgen kan zijn: Vertekenend,
maar hoeft niet verkeerd te zijn!
Zwijgen en toch spreken.
Woordeloos dingen aangeven!
Is dat ook geen intens meeleven?
Dan is het zilver om te spreken,
maar zwijgen is dan goud,
al lijkt zwijgen koud.
Laat spreken de stilte niet verbreken!
Samen nadenken.
Verheffen het hart,
tot Hem die in de hemel is!
Hij zwijgt niet, nee gewis,
maar spreekt ook in de smart.
Wil uitkomst schenken!
Zo, samen zwijgend verwachten,
kan zoveel verzachten;
als het mag leiden tot samen spreken.
Over Zijn grootheid en genade.
Samen slaan wij dan gade:
Zijn Woord! Hij zal het niet verbreken.
Samen spreken, samen zwijgen:
Totdat we uit dit leven,
mogen opstijgen,
om eeuwig met Hem te leven!