Uw woord wekt weer tot leven,
vanuit ons doods bestaan.
Het is Uw liefd’vol streven,
dat ons weer op doet staan.
Dat alles doet herleven,
wat lag in diepe rust.
Die macht is U gegeven,
U die ons wakker kust.
U doet ons weer ontwaken,
U brengt ons weer in ‘t licht.
Dat liefelijk ons doet raken,
waarin wij opgericht.
Het daglicht zien verschijnen,
dat duisternis verdrijft.
Haar grauwheid zal verdwijnen,
het is Uw liefd’ die blijft.
U opent onze oren,
U opent onze mond.
Ons hart opnieuw herboren,
zingt in de morgenstond.
Uw liefdewoord blijft klinken,
en spreekt de woorden uit.
Die voor ons blijven blinken.
U kiest ons als Uw bruid.
Justus A. van Tricht
24 mei 2006