Jacolien laat zonder terughoudendheid in
haar bundel zien wat haar beweegt. Uit haar gedichten stijgt een sfeer
op van vallen en opstaan, van pieken en dalen. Ze beschrijft de emoties
die nou eenmaal horen bij het contact dat je met mensen hebt. Verdriet
en somberheid worden afgewisseld met vreugde en hoop. Jacolien steekt
daarbij niet onder stoelen of banken dat haar geloof voor haar een
constante steun is.
'Uitgesproken' is geschreven door iemand die leeft met gevoel. Ze
beperkt zich daarbij niet tot haar eigen gevoel, maar weet zich ook
sterk in te leven in de belevingswereld van anderen. Dit levert steeds
nieuwe invalshoeken op, en juist dat maakt deze bundel zo gevarieerd en
aantrekkelijk. |
