Uitgelicht gedicht - Diavoorstelling

Diavoorstelling

Het projectiescherm staat opgesteld.
Eindeloos passeert mijn leven
in dia’s, die ‘k al te goed herken
omdat ze van duister zijn vergeven.

Haarscherpe bewijslast stapelt zich op.
Dia na dia, slede na slede
laten zien: mijn schuld staat vast
bij gebrek aan barmhartigheden.

Het scherm wordt wit, het is voorbij.
Het slotpleidooi is nu aan Hem,
die ter rechterzijde zit
en vraagt of ik die laatste dia ken.

En opziend naar ’t barmhartig Licht,
opent zich een vergezicht...


Met dank aan Ronald Lammers die me de pen doorgaf, zal ik mijn bovenstaande gedicht toelichten. Het is mijn eerste gedicht wat in ooit op de site heb geplaatst.
Eerst iets over de vorm.
Ik heb het gedicht geschreven in een ritme als ware het een verhaal.
Met 14 regels lijkt het gedicht wel op een sonnet, maar het rijmschema en ritme zijn anders. De rijm van de derde regel van de kwatrijnen zit steeds verstopt in de eerste regel (scherm-ken; last-vast; wit-zit).
Of het daarmee een verhaal wordt dat leest als een gedicht of een gedicht dat leest als een verhaal, is aan de lezer zelf.

Dan nu iets over de inhoud.
Het wordt al in de tweede regel duidelijk dat het niet gaat over een gezellige diavoorstelling. Het is een eindeloze herhaling van duistere dia’s van de ik-figuur. En als het gaat over haarscherpe bewijslast en schuld wordt al snel duidelijk dat de ik-figuur hier voor een rechtbank staat. En niet voor zomaar een rechter, maar voor de Hemelse Rechter. Dit lijkt op wat Jezus zegt in Mattheus 25 over als we voor de troon van God staan. Er is blijkbaar gebrek aan barmhartigheid bij de ik-figuur. En bij wie niet? Is de rechtszitting dus hopeloos? Gelukkig niet!
In de vierde regel staat naast het woordje duister ook het woordje vergeven. Zit daar misschien niet een dubbele betekenis in? Blijkbaar is er ook Iemand die een slotpleidooi voert. Wie anders dan Jezus zelf die aan Gods rechterzijde zit pleit voor ons! Hij stelt maar één vraag: of ik die laatste dia ken? Lijkt het trouwens nu niet net of er het woord diaken staat? Dat is toch een gemeentelid die voorgaat in barmhartigheid? En welke dia wordt hier door Jezus eigenlijk bedoeld?
De diavoorstelling was toch voorbij? Blijkbaar niet! Er waren niet alleen duistere dia’s. Het witte scherm was ook een dia. Een dia van het Licht dat al het duister wegvaagt. Een dia van Jezus zelf als het Licht in deze wereld. Het biedt uitzicht naar een nieuw leven.
Ik wens iedere lezer toe in Zijn Licht te mogen leven!