Jezus
Gods Zoon
raak Zijn mantelzoom
breek met de wet
gebed
Het is goed onze Heer te prijzen.
Spreekt gans Zijn schepping, niet zonder woorden?
Waarom de mens die naar Zijn evenbeeld gemaakt is, dan niet. De kleinste grasspriet prijst, ook al vertrapt een zware voet hun lofzang.
Steeds weer richt het prille gewas zich op. Zo ook wij, weliswaar in de voorhoven van de Heer geplant. Heb het niet over het robuuste, dat wil overmeesteren.
Maar het zwakke heeft God uitgekozen, om het sterke te beschamen en het dwaze van God is slimmer dan de wereldse mens.
Besluit:
Toch tuimel ik zo vaak naar beneden en voel ik mij gekwetst. Ben ik niet in staat mijn andere wang aan te reiken, als ze me slaan, of als ik meen geslagen te worden. En meestal gebeurt dit, na een heerlijk verblijf op Uw bergtop.
Ik moet beseffen, dat de Levende bij me is in geest, ziel en lichaam en als ik vertrouw, U nooit beschaamt. Maar er zijn en blijven altijd mensen die met de vrije wil, die we ontvingen, spotten en op de proef stellen, al zij het onbewust.
Ze leven vanuit een andere bron, die ronduit vecht met het Levend Water om niets. En zo dikwijls Het Licht roven, soms gewoon door iets stoms, waar ik dan niet op voorbereid ben.
"Geef het over aan Hem, Die rechtvaardig oordeelt," las ik, dan besef ik, dat ook ik tekort ben geschoten, om niet juist (als Hem) te reageren. Voel ik mijn onvolmaakt zijn (de oude mens, die zijn kop opsteekt) heel sterk. Ben ik geen goed voorbeeld.
Maar als ik ENKEL op Hem vertrouw, valt de beloofde genade mij ten deel. Want Hij is voor mijn zondig mij (mijn gebreken en tekorten) gestorven.
En in deze psalm 92 vind ik de oprechte lofzang van eeuwen geleden weer, die ook vandaag voor mij heel toepasselijk is.
Omdat ik in de kracht van het Woord geloof.
2020
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.