zonder het één
kan het ander
niet zijn
In duisternis gehuld
wacht in zichzelf gekeerd
de oude mens
op betere tijden
De aarde barst
onstuimig uit
in onstuitb're barensnood
wachtend op verlossend licht
Hetgeen voorzegd
in oude tijden
verkort elk jaar
Zijn schaduw vooraf
Schaduwen van machten
verliezen kracht
weldra overschaduwd
door aanstormend licht
Als dan het Licht doorbreekt
de zelfgekozen duisternis
dan wordt tijd eeuwigheid
door Hem die komen zal