Op bronzen heuvels zag Je
hoe macht de wereld regeerde.
Goud schitterde er in het zand.
Je keek er neer op valleien,
waar ooit Israël
vergeten oorlogen beleefde.
Zandstormen lieten er mensen
verstikken in hoogmoed.
En water kende er alleen
de smaak van zout
en bittere klachten.
Wie er ooit verdwaalde
stierf ver van huis...
Maar Jouw hart vocht.
Het bleef luisteren naar
de stem van de Vader,
die Je de weg wees,
verre van macht en geweld.
Hij voedde Je met
dadels en palmnoten.
Hij toonde Je hoe Je nederig
de weg moest volgen
naar Zijn schapen,
de weg van soberheid
en verdraagzaamheid.