Dichter: Hengstman-van Olst, Els Er staat copyright op dit gedicht. U mag dit gedicht alleen verspreiden als u de auteursnaam vermeldt. U mag naast de auteursnaam ook de bron vermelden: www.gedichtensite.nl
Submit to FacebookSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
Ik sta soms voor een Schelfzee
en kan geen kant meer op,
de vijand rent mij achterna
ook al roep ik: stop!

Wanhopig kijk ik om mij heen
waar komt mijn hulp vandaan?
Ik kan geen stap meer zetten
hoe moet ik verder gaan?

Dan staat opeens een Man naast mij
en geeft Zijn Herdersstaf:
"Sla hiermee op het water"
hoorde ik toen Hij 't mij gaf!

Er blijft voor mij geen and're keus
de vijand nadert snel,
wat zal er nu gebeuren
en durf ik dit eigenlijk wel?

Dan voel ik een duwtje in mijn rug
en doe een stap naar voren,
in geloof sla ik uit alle macht
en de vijand heeft verloren!

De zee splijt uiteen en wijkt
een weg ligt voor mij open,
een Hand pakt mij stevig vast
en samen gaan wij lopen!

Dan spoelt het water achter mij
de vijanden uiteen,
niemand heeft een schijn van kans
niemand zelfs niet een!

Ik kom veilig aan de overkant
en de Herder loopt naast mij:
"Mijn kind volg Mij" spreekt Hij
"Ik breng je naar Mijn grazige wei"

Psalm 121 1a en 7a
Psalm 23
Ex. 14:20-31 
Ex.15:4-5