Wie zou de lasten kunnen dragen,
die Jezus eens gedragen heeft?
Wie zou zich aan zo'n lijden wagen,
wat hem met smaad en hoon omgeeft?
Wie wordt niet stil tot 't diepst bewogen,
wanneer hij naar het kruis opziet?
Waar eens de Heiland voor onz ' ogen,
de wereld heil en redding biedt.

Het is al eeuwen lang geleden,
dat Jezus aan het kruishout stierf.
Zijn zware strijd heeft uitgestreden,
en zo nieuw leven ons verwierf.
Hij wilde 's werelds zonden dragen,
een last die niemand dragen kon.
Hij heeft de dood ook uit doen dagen,
die Hij vol glorie overwon.

Geen mens kon al die zonden dragen,
die op Zijn schouders is gelegd.
En die Hij lijdend heeft verdragen,
tot "Het is volbracht" was uitgezegd.
De schuld van heden en verleden,
die heeft Hij met Zijn bloed bedekt.
En al het kwade dat wij deden,
tot sneeuw gemaakt, rein onbevlekt.

Zijn bloed wast ons van alle zonden,
wie deze steeds aan God belijdt.
Waardoor er niets meer wordt gevonden,
dat ons van Hem, de hemel scheidt.
De dood is doorgangspoort geworden,
naar 't eeuwig leven dat ons wacht.
Verdwenen zijn Gods verbodsborden,
door wat Zijn Zoon eens heeft volbracht!
Justus A. van Tricht

Nieuw ingezonden gedichten