waarvan Hij wist dat Hij zou sterven.
Het volk zond Hem hun woorden na,
en deed Hem hoon en spot verwerven.
Hij sleepte onder 't kruis zich voort,
de lange weg als zwaar gebukte.
En neerviel voor de laatste poort,
waar Hem de last terneder drukte.
Een zekere Simon werd belast,
het kruis van Jezus voort te dragen
Dat op zijn schouders werd getast,
om niet de kruistocht te vertragen.
Op d' heuvel werd de Heer ontkleed,
en heeft men Hem aan 't kruis geslagen.
Gedobbeld werd er om Zijn kleed,
dat Hij daarvoor nog had gedragen.
Daar hangend aan het smart'lijk kruis,
heeft Hij de moordenaar gesproken.
Die 't kwaad beleed, Hij bracht hem thuis,
voor hem was 't licht weer aangebroken.
Nog voerde Jezus felle strijd,
maar sprak nog woorden tot de zijnen.
In liefd' zijn moeder toegewijd,
ondanks zijn krampen en zijn pijnen.
Nadat de zon verduisterd werd,
riep Hij verlaten tot Zijn vader.
Zoals het opgejaagde hert,
waar bent U toch, kom mij toch nader!
In al die diepe eenzaamheid,
heeft Jezus toen de geest gegeven.
Hij bleek tot stervens toe bereid,
waardoor wij voortaan zouden leven.