Hij kent de last die je moet dragen,
weet van de pijn die in je brandt.
Is op de hoogte van jouw vragen,
Hij reikt je liefdevol zijn hand.
Hij luistert naar je woord'loos klagen,
in stilte stijgend uit je hart.
Hij is bekend met alle dagen,
als j' overmant wordt door de smart.

Maar Hij schenkt balsem voor je wonden,
die Hij met tederheid verbindt.
En met zijn liefde zacht omwonden,
als tere plekken in je vindt.
Zijn balsem laat de pijn verdwijnen,
met woorden van zijn groot bemin.
Zodat je wonden niet meer schrijnen,
door hem geheeld diep binnenin.

Hij wil en zal je kruis verlichtten,
wat je tot 't einde dragen moet.
Maar Hij zal steeds je hoofd oprichten,
je hart schenkt Hij weer kracht en moed.
Eens zal Hij 't van je schouders tillen,
wanneer je kruisweg is voltooid.
Want dan word je om zijns naams wille,
door hem met gouden kroon getooid.
Justus A. van Tricht

Nieuw ingezonden gedichten