Vijf voor twaalf staat te lezen
op de klok die verder tikt.
't Is de klok van Gods genade,
die over ons heil beschikt.
Hierdoor wil God er op wijzen,
dat die eenmaal twaalf slaat.
En voor wie zich wil bekeren,
vijf minuten over laat.

Want straks bij de twaalf slagen,
is het daarvoor echt te laat.
Dan is 't tijdstip aangebroken,
dat die kans verloren gaat.
Misschien is Hij te verbidden,
die klok iets wordt terug gezet.
En dat daardoor er nog velen,
net op tijd worden gered.

Want God zal na twaalf slagen,
komen met Zijn koninkrijk.
Van gerechtigheid en vrede,
geven dan zijn oordeel blijk.
Zou God nog zijn te vermurwen,
zodat meer tijd wordt gegund.
Aan hen wie God spijt betuigen,
die 't nooit eerder heeft gekund.

Zou 't zelfs zover kunnen komen,
dat God op ons smeekgebed.
Uit genade voor die anderen,
misschien zelfs de klok stilzet.
Om wat meer respijt te geven,
die dan tot bekering leidt.
Voor de klok straks weer naar twaalven,
stil gestadig verder schrijdt?
Justus A. van Tricht


Nieuw ingezonden gedichten