Ik heb een visioen gezien
daarin mocht ik Zijn beeld aanschouwen.
Waarin Hij duidelijk tot mij sprak
op al Zijn woorden te vertrouwen.
Met heldere glans was Zijn gelaat
en heel Zijn wezen rijk omgeven.
Zijn handen zegenend uitgespreid
stond daar voor mij de Heer van ’t leven.

Zijn grote heerlijkheid zo puur
liet hart en ziel vol liefde raken.
Ik wist met grote zekerheid
dat ik met Jezus had te maken.
Doorstromend met een warme gloed
voelde ik diepe vrede komen.
Die Hij liet dalen in mijn hart
en daar geheel door opgenomen.

Zo stond Hij daar in al Zijn glans
een blik met liefdevolle ogen.
Doordringend vol met tederheid
die mij tot tranen toe bewogen.
Voor mij was er geen twijfel meer
de Heer was waarlijk mij verschenen.
Hij wilde door dit visioen
een sterker geloof in Hem verlenen.

Heel langzaam werd het beeld vervaagd
maar ik wist Hij deed Zijn hand mij reiken.
Gaf met dit prachtig visioen
het toonbeeld van Zijn liefdeblijken.
Dit beeld dat mij vertroosting bood
zal ik mijn leven nooit vergeten.
Want wat ik helder heb gezien
laat mij van Zijn verlossing weten.

Ik kijk naar d’ ontmoeting thans weer uit
om weer Zijn heerlijkheid ’t aanschouwen.
En m’ in de eeuw’ge werkelijkheid
voorgoed aan Hem toe te vertrouwen.
Want nu ik Jezus heb gezien
vervuld van wat mij staat te wachten.
Leef ik blij naar mijn thuiskomst toe
bij Hem in al de hemelprachten.

Nieuw ingezonden gedichten