't Is liefde die ons draagt,
geen kracht blijkt immers sterker.
Zij is het die steeds schraagt,
en van het heil bewerker.
Zij zoekt het kwade niet,
maar is zijn tegenstrever.
Om 't kwaad heeft zij verdriet,
als immers gulle gever.

Het goede streeft zij na,
haar vaandel hoog geheven.
Zij is nooit uit op scha,
maar altijd op het leven.
Dat heeft haar hoogste doel,
wat zij steeds wil bereiken.
Steeds zuiver van gevoel,
waaraan men zich kan ijken.

Zij is naast hoop en geloof,
van deze drie de meeste.
Zij houdt zich nimmer doof
want liefde laat ons feesten.
't Is liefd' die overwint,
door muren heen kan breken.
Wie zich op liefd' bezint,
zal nooit een mens meer wreken.

Nieuw ingezonden gedichten