De aarde schudde met geweld
en toonde ons haar sterke krachten.
Waarmee duizenden zijn geveld
die zulk een ramp nimmer verwachten.
In een moment werd veel verwoest
en werden velen overvallen.
De schreeuw tot God waarom dit moest
klinkt uit de mond van duizendtallen.

Geen onderdak geen woning meer
alleen maar puin in vele straten.
Met wanhoop uitzichtloze sfeer
voelen zovelen zich verlaten.
De slachtoffers zijn weggebracht
gedumpt in vele massagraven.
De dag voor velen is als nacht
nadat geliefden zijn begraven.

Een stad een land zijn platgegooid
men krijgt geen tijd zelfs om te rouwen.
Men is door armoede getooid
kan zonder hulp geen herstel bouwen.
God onze ogen zijn gericht
op hen die niemand mag verlaten.
Breng in hun donkere wereld licht
en schenk dat elk in hoge mate.

N.a.l.v aardbeving Haiti januari 2010

Nieuw ingezonden gedichten