Diep tot schreiens toe bewogen
staan wij stil bij Jezus’ kruis.
Met verbijstering in onze ogen
tussen ’t joelende gedruis.

Scherpe spijkers zijn gedreven
in Zijn handen en Zijn voet.
Zo benam men Hem het leven
voor ’t goede door Hem ontmoet.

Wreed is ’t zo te moeten sterven
pijnlijk ’t aanzien van Zijn dood.
Die nieuw leven moest verwerven
voor de mens in zielennood.

Lichaam, ziel zo op te geven
voor de mens als liefdedaad.
Zijn verlossing na te streven
die hem door dit sterven baat.

Dat wilde Jezus volbrengen
tot het einde is Hij gegaan.
Om aan ons ’t geluk te brengen
van geheeld vernieuwd bestaan.

Daarom heeft de Heer geleden
stierf aan ’t kruis, kwam uit het graf.
Moet eerbiedig steeds aanbeden
die voor ons Zijn leven gaf.