Mensen kunnen zijn als doden,
levend zonder uitzicht, hoop.
Gaand met uitgebluste ogen,
en voor 't leven op de loop.
Gravend vaak hun eigen graven,
dat een naamloos graf zal zijn.
Waar hun lasten in verborgen,
al hun moeiten, zorg en pijn.


Doden kan Hij levend maken,
laat hen op staan uit het graf.
Als de Heer hen aan zal raken,
uitzicht, weer nieuw leven gaf.
Kom dan uit het graf getreden,
dat uw leven thans omsluit.
Christus roept u in het heden,
Mens, sta op, en kom er uit!


Laat u door Zijn woord opwekken,
uit de graven opgetild.
Hij zal weer tot leven wekken,
die uw pijn, uw tranen stilt.
Hij die voor ons is gestorven,
biedt ons weer het leven aan.
Dat Hij voor ons heeft verworven,
en u roept om op te staan.


Want de dood is overwonnen
door de Heer, in elk gedaant'.
Zijn triomf is reeds begonnen,
dagelijks door de wereld gaand.
Kom sta op, laat u bevrijden,
van elk doodsbeklem bevrijdt.
Aan de hand van Jezus leiden,
op de weg der zaligheid.
Justus A. van Tricht

Nieuw ingezonden gedichten