Aan 't harde hout werd Hij gehangen,
aan 't kruis hoog voor Hem opgericht.
Onschuldig door de dood gevangen,
dat doven zou Zijn levenslicht.
Bespot als Koning van de Joden,
Heer waar is dan Uw koninkrijk.
Straks daalt U in het rijk der doden,
toon maar Uw macht opdat die blijk.

Maar Jezus bleef geduldig dragen,
de lasten die Hij dragen moest.
Al werd Hij door het spottend vragen,
verleid en in Zijn macht getoetst.
Hij liet zich niet door 't volk misleiden,
was van Gods opdracht zich bewust.
Hij was gekomen tot bevrijden,
de Weg, de Deur naar 's Hemels lust.

Verzoening was Zijn enig streven,
van God met ons door Hem bewerkt.
Opdat wij mensen zouden leven,
door Gods genade onbeperkt.
Hij heeft voor ons de brug geslagen,
die ieder mens met God verzoend.
Daarom heeft Hij Zijn kruis gedragen,
en zo de zonden uitgeboend.

Nu kan een mens op adem komen,
en niet meer door zijn schuld bezwaard.
Van Gods beloofde toekomst dromen,
die Hij zal stichten op de aard.
Want Jezus heeft de dood verwonnen,
Hij is verrezen uit het graf.
Het nieuwe leven is begonnen,
waardoor Hij ons Zijn leven gaf.
Justus A. van Tricht


 

Nieuw ingezonden gedichten