Geen mens zal ooit kunnen begrijpen,
hoe zwaar Uw kruis Heer is geweest.
Die wetenschap zal nimmer rijpen,
in onze menselijke geest.
Geen mens Heer immers kan doorgronden,
de pijnen die U hebt doorstaan.
Van spijkers die deden verwonden,
men in Uw lichaam heeft doen slaan.

Maar niet alleen de pijn van wonden,
was het die U aan 't kruis verdroeg.
Ook het gewicht van s' werelds zonden,
was wat U Heer aan 't kruishout droeg.
Vernederd bent U en geslagen,
verstoten, bespot en gehoond.
Maar toch hebt U die last gedragen,
en met een doornenkroon gekroond.

Men zag U Heer als oproerkraaier,
de Jodenkoning zonder rijk.
Maar U Heer Jezus bleek de zaaier,
voor 't komend Hemels koninkrijk.
Dat kon alleen worden betreden,
als U voor onze zonden stierf.
Daarom hebt U voor ons geleden,
ons zo toegankelijkheid verwierf.

U bent gestorven en begraven,
maar na drie dagen opgestaan.
Als Levensvorst met levensgaven,
tussen de graven doorgegaan.
De dood heeft het van U verloren,
U heeft zijn macht tot staan gebracht.
En uit Uw mond laat U ons horen,
van ' t nieuwe leven dat ons wacht.
Justus A. van Tricht



 

Nieuw ingezonden gedichten