Hij weet en kent het stil verdriet,
dat wij van binnen met ons dragen.
Weet van de pijn die niemand ziet,
de lasten die wij moeten dragen.
Hij wil voor ons de Trooster zijn,
die tranen afwist en zal drogen.
Hij stilt in 't hart de diepste pijn,
tot er weer vreugd blinkt uit onz' ogen.

De Heer heeft een bewogen hart,
dat Hij vol liefde ons zal tonen.
Eens komt de dag dat pijn en smart,
niet meer in 't menselijk hart zal wonen.
Die dag wordt vreugde ons bereid.
dan zullen wij van blijdschap zingen.
Als God die ons zo toegewijd,
verhoogt en maakt tot hemelingen.
Justus A. van Tricht


Nieuw ingezonden gedichten