Die vrijdag was een dag van rouw,
een dag om nooit meer te vergeten.
Hoe lijden werd volbracht door trouw,
een dag waarvan wij allen weten.
De dag waarop het recht verkracht,
door God tot heil werd omgebogen.
De dag waarop zijn Zoon volbracht,
het heilsplan door Gods hart bewogen.

Die vrijdag was een dag van strijd,
waar Jezus aan het kruis geslagen.
Tot aan het einde toegewijd,
de zond' der wereld heeft gedragen.
Vooraf gegeseld en gehoond,
vernederingen moest verdragen.
En met een doornenkroon gekroond,
die Hij als koning heeft gedragen.

Die vrijdag staat voor ons gegrift,
als een herinnering aan Zijn lijden.
Geschreven voor ons in 't geschrift,
dat tot ons kwam uit oude tijden.
Van Zijn geschiedenis verhaalt,
waarvan een mensenhart doet gruwen.
Maar Jezus heeft voor ons betaald,
't offer waarvoor Hij niet deed schuwen.

Die vrijdag is voor ons volbracht,
toen Hij Zijn leven heeft gegeven.
Verlossing die de mensheid wacht,
wie in Hem gelooft ontvangt het leven.
Want door dat Jezus voor ons stierf,
en Hij de dood deed overwinnen.
Was Hij 't die leven ons verwierf,
dat op de Paasdag kon beginnen.
Justus A. van Tricht


 

Nieuw ingezonden gedichten