Op de wolken heen gevaren,
en onttrokken aan hun oog.
Steeg de Heiland naar de hemel,
niemand hield zijn tranen droog.
Met z'n elven saamgekomen, 
zagen zij de Heiland gaan.
Na zijn jarenlang verblijven,
zou Hij nooit meer voor hen staan.

d' Opdracht hadden zij begrepen,
't Woord dat blij verkondigd moest.
Dat zou klinken op de aarde,
waardoor ook hun geloof getoetst.
Plots deed toen een engel spreken,
vrienden van de Heer vreest niet.
Eens zal Jezus wederkomen,
zo U nu zijn heengaan ziet.

Met zijn zegen en beloften,
keerden zij terug naar de stad.
Waar zij op de Trooster wachten,
en hun van gesproken had.
Toen hij kwam met vuur en winden,
waren allen zeer verrukt.
Door zijn kracht, onstuimig bruisen,
waar zijn komst door uitgedrukt.
Justus A. van Tricht
 

Nieuw ingezonden gedichten