steeds meer wordt 't Christuskind verdrongen.
Kerst is reeds lang niet meer wat 't is,
maar kerstliederen nog wel gezongen.
Het is de kerstman die het wint,
met al zijn commerciële doelen.
Terwijl ik mij meer bij Het Kind,
van Bethlehem thuis wil voelen.
Ik erger mij zo aan de sfeer,
die met de Kerst niets heeft te maken.
Wie knielt er nog voor Jezus neer,
om stil Zijn handen aan te raken?
't Zijn niet de slingers en de boom,
't zijn niet de kaarsen, 't lekker eten.
Ik heb nog steeds diezelfde droom,
die mij van 't Christuskind laat weten.
Want Kerstmis vier je in je hart,
om dankbaar voor Het Kind te zingen.
De kerstman die mag voor mijn part,
met slee en al in 't water springen.
Ik heb het niet zo op die man,
in 't rood gekleed met witte randen.
Ik weet ook dat het anders kan,
en leg mijn hart in Jezus handen.
Kerst kan veel soberder gevierd,
en met een meer intens beleven.
Met minder glitter opgesierd,
verblijdt om 't Kind dat God deed geven.
Er is zoveel met Kerst-mis mis,
en met Het Kind niets heeft te maken.
Dat ik elk jaar opnieuw beslis,
er maar weer 't beste van te maken.