Vuur en vlam daalt uit de hemel,
op het hoofd in harten neer.
Want de Geest Hij is gekomen,
de belofte van de Heer.
Om te leiden te verlichten,
op het kronkelig levenspad.
Die aan ons de weg zal wijzen,
naar de gouden hemelstad.

Overschrijdend alle grenzen,
brengt Hij volkeren tesaam.
En doorbreekt de taalbarriëres,
waardoor zij elkaar verstaan.
Als een windkracht blijft Hij waaien,
elke windstreek wordt bereikt.
Om in harten 't vuur te plaatsen,
niet verschroeiend aangereikt.

In de harten zal het branden,
dit geschonken liefdesvuur.
Onder mensen zich verbreiden,
met een lange levensduur.
Opdracht is het door te geven,
stil gekoesterd en bewaakt.
Waardoor anderen in het leven,
er door worden aangeraakt.

Laat dit liefdesvuur dan gloeien,
steeds weer door de Geest gevoed.
Waarvan wij de kracht ontmoeten,
die een mens herleven doet.
Wondere Geest die kan genezen,
en weer nieuwe krachten schenkt.
Openbarend zo Zijn Wezen,
er ons bidden mee gedenkt.

Justus A. van Tricht

Nieuw ingezonden gedichten