Als donkere wolken je omfloersen,
in 't leven nergens uitzicht ziet.
Geen lichtpunt om op af te koersen,
wat je weer hoop en vreugde biedt.
Wanneer je dagen zijn bevangen
en ook je hart met somberheid.
Dan kan een mens er naar verlangen
van deze last te zijn bevrijdt.

Wanneer depressie zich laat gelden
in 't leven met zijn ongerief.
Ook dan blijft God het je vermelden,
Ik ben nabij en heb je lief.
Hij weet dat woorden soms niet raken,
niet hebben het gewenst bereik.
Toch blijft Zijn liefd' over je waken
en geeft daarvan voortdurend blijk.

Depressie kan een mens verlammen
daar uit ontworstelen dat kost tijd.
Om van die donkere wolkenkammen
met liefd', geduld wordend bevrijd.
In ’t leven zijn er immers zaken,
die voor een mens ingrijpend zijn.
Waardoor depressie hem kan raken,
verduisterend de zonneschijn.

Maar als je vasthoudt aan de woorden
dat God die ketenen verbreekt.
Jouw zin in ’t leven ernstig stoorden,
wat zich door een depressie wreekt.
Dan mag je er vast op vertrouwen
God neemt de grauwe sluiers weg.
Hij laat je weer het licht aanschouwen
dat Hij plaatst op jouw levensweg.