Als werelden botsen tussen de mensen
dan kan er daardoor een strijd gaan ontstaan.
Ontstaan er vaak sferen die God niet zal wensen
als zij tegenover elkander gaan staan.
Wanneer men ’t respect uit het oog heeft verloren
en d’ ander beledigd vernedert zelfs haat.
Men enkel zijn aanklacht, verwijten laat horen
dan blijken dat dingen waar men mee verlaagt.

Want wie zich verhogen ten kost’ van de naaste
zij houden de vrede niet goed in het oog.
Voor ’t Godsrijk niet d’ eersten maar helaas de laatsten
omdat zij niet luisterden naar Gods betoog.
God weet wel dat wij onder elkaar verschillen
maar dat hoeft geen oorzaak te zijn dat men botst.
De taak is elkaar naar de vrede te tillen
met liefd’ en geduld hoeveel moeite ’t ook kost.

Wij moeten nog leren elkaar te aanvaarden
en accepterend elk mens zo hij is.
Dan komt tussen mensen en ook op de aarde
de vrede waar men zo verlangend naar is.
Daarvoor moet een lange weg nog bewandeld
met vallen en opstaan God vragend om kracht.
In wijsheid en naar Zijn woorden gehandeld
totdat eens de vrede tot stand is gebracht.

Stel daarom de harten voor elkander open
ondanks de verschillen die er vaak zijn.
Om samen steeds hand in hand te gaan lopen
en de onvrede tussen ons mensen verdwijnt.
Waardoor er geen spanning meer heerst onder mensen
en vrede uiteindelijk zal krijgen beslag.
Die wij maar ook God zich voor allen blijft wensen
en zo eens gestalte verkrijgt op een dag.

Nieuw ingezonden gedichten