'mijn woestijnperiode'

het rulle zand, de striemende wind
zoekend naar ‘n hand, die ‘k maar niet vind
 
het dorre gebied, de stilte, ‘t isolate
voel me alleen, ben eenzaam en verlaten
 
kan niet terug, dus ik moét wel vooruit
wie wijst mij dé weg, hoe kom ik hier ooit uit
 
m'n kompas wijst naar alle richtingen
ben moe, van al die aardse verplichtingen
 
loop in de woestijn wat doelloos rond
sta op ‘n plek, waar ik al eerder stond
 
waar is mijn houvast en zekerheid gebleven
dé richting, die ik zó hard nodig heb in dit leven?!
 
(vervolg: het gedicht ‘De oase’)