Levensboom

De maan schijnt helder
over het naakte strand
maar ik verdwaal
in mijn herinneringen.
 
Omfloerst door een zachte wind
die mijn huid beroert
zie ik in gedachten mijn moeder
ik hoor haar stem, haar woorden.
 
Woorden die zeggen dat onrecht
een naam zal krijgen
onuitspreekbaar en vol hoop
vervolg ik mijn weg.
 
Woorden die verdwijnen in zee
gedreven door de wind
fluistert ze me toe
dit is je levensboom mijn kind.