Het doet me pijn

Het doet me pijn,
hoe sommige mensen zijn.
Elke keer maar weer,
woorden die zo scherp zijn als een speer.
Zijn dit nu ‘’vrienden’’ van mij,
zo hard als brokken klei.
Ik heb er geen woorden meer voor,
maar mijn leven gaat door
Tegenslagen komen op mijn pad,
tranen druppelen in het vat.
Het wordt me vaak te veel,
mijn leven is dan donker en kil.
Soms zie ik het allemaal even niet meer zitten,
op die momenten wil ik het liefst mijn leven dicht kitten.
Gewoon er even niet meer zijn,
dit gevoel maakt me klein.
Heftig hoe bepaalde gedachten door mijn hoofd flitsen,
ik kan ze met moeite van me afristen.
Ook al lijkt mijn leven op een druppelende kraan,
Ik ben het waard om in dit leven te staan!