"Witte en grijze wolken bevolken
blauwe lucht: voor warme zon
slaan ze steeds op de vlucht."
"Waarheen gaan die wolken dan?
Waar zijn ze dan gebleven?"
"Ze verdwenen op de wind mijn kind."
"Wat is wind dan toch?
Waarom doen de winden zo gek?"
"De weg naar huis,
ieder naar hun eigen plek,
konden de winden niet vinden.
Lang, heel lang geleden, gingen zij
op een nacht naar een feestpartij,
buitelden, dansten, werden blij,
omdat sterren helder blonken:
ze leken wel high of dronken.
Sindsdien waaien ze alle kanten op,
maar blijven dromen dat ze elkaar
eens, op een dag, inhalen,
als vroeger rustig samenkomen.
Tenminste, zo gaan oude verhalen.
Ze zijn nog steeds niet thuisgekomen.
worden er soms echt wanhopig van,
gaan dan, als gek, woedend tieren,
waardoor botsingen ontstaan.
Dat is steeds de geboorte van een orkaan,
of een tornado, van alle woeste stormwinden
over de hele aardbol: wind kan je overal vinden.
Die onnadenkende lol van de winden,
in die met sterrenbezaaide nacht,
heeft veel narigheid gebracht."
2016 {jcomments on}
(kinderverhaal in Curaçao)
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.