Hoelang nog zullen deze regels bestaan,
hoelang kunnen de mensen dit nog aan,
mensen die kapot gaan van verdriet,
want dat eenzaam zijn dat went niet,
echtparen die van elkaar zijn gescheiden,
en je ziet de mensen hierdoor lijden.

Laten we toch aan deze mensen weten,
dat we ze nu niet zullen vergeten,
we mogen dan voor hun lichtpuntjes wezen,
als we bellen en als ze onze kaartjes lezen,
hun wereldje wordt nu wel heel erg klein,
maar we mogen er voor elkaar zijn.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment