Als leven overleven wordt
in schaars verlichte kamers
met enkel hapjes lucht bij nieuwe maan,
een peertje schaduwen verspreidt
in plaats van licht
duurt fluisterende angst
verholen eeuwigheid.
Elk onverwacht geluid uit het portaal
kan de gedode tijd inhalen.
Als rollen worden omgedraaid
wanneer het schuilgehouden leven
door de koortsdood is verkild,
in het geheim geborgen,
je als gastvrije ongewild
het onderduikerslot krijgt toegeworpen
kun je ten diepste
eenzaamheid, gedachteziekte, angst
je eigen maken,
kan leven in de dood
je wezen raken,
voel je het bonzend hart
van wie zich stil verborg.
Geschreven n.a.v. het gelijknamige boek van Hans Keilson
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.