Een moeder is enkel je moeder.
Dat ze er was vond je gewoon.
Ze was lief, maar soms ook stom.
Voor jou een heel gewoon persoon.

Mijn moeder leeft niet meer,
22 jaar is ze al overleden.
Mijn idee over hoe goed ze was
groeit, hoe langer het is geleden.

Ik besef nu; ze was zelden boos,
haar straffen waren terecht.
Haar boosheid was snel over.
Mijn moeder was puur en echt.

Ik kan mij niet herinneren
dat ik dat ooit heb gezegd.
Iets wat ik me nu pas besef.
Dat spijt me heel oprecht.

Ik kan dat niet meer overdoen,
maar wel anderen vertellen,
zeg dat je van haar houdt!
Haar moederhart zal er van zwellen.

Dus mijn oproep is aan allen
wiens ouders nog nu leven
zeg dat ze het best goed hebben gedaan.
Misschien zijn ze er nog maar even.